به نام خدا

اول از همه از عاطفه تشکر میکنم که این مطلب رو پیدا و به ما معرفی کرد . منبع این مطلب هم در صفحه اختصاصی منابع وبلاگ ذکر شده .

و اما بریم سر اصل مطلب این مطلب کپی برداری شده از صفحه http://didarweb.ir/1391/12/06/post-1162

قبرستانی خاموش و مرموز در جنوب شرقی‌ترین نقطه ایران، استان سیستان و بلوچستان، شهر چابهار، روستای تیس. روستایی باستانی با قدمتی حداقل ۲۳۰۰ ساله که در آن اعتقادات و باورهای مردم بلوچ با رازآمیزی و سکوت ژرفناک طبیعت آن و آثار باستانی بر جای مانده پیوند خورده است و گورستان جن که بلوچ‌ها به آن "جن سنط" می‌گویند یکی از این رازهاست.

به گزارش شبکه ایران، قبرها در کنار هم بر روی سطحی صخره‌ای حفر شده‌اند. حفر این گورها بر سطح سنگی حیرت و پرسش بازدیدکنندگان را بر می‌انگیزد. چه کسانی این گورها را حفر کرده‌اند؟ چرا سطح سنگی را برای حفر انتخاب کرده‌اند؟ این گورها با چه وسیله‌ای حفر شده است؟

در پاسخ به این پرسش‌ها مانند این گورستان جز سکوت و خاموشی چیزی نمی‌شنویم. شاید به دلیل حفظ مردگان و درگذشتگان از گزند جانوران و خورندگان زیرزمینی اجساد، رنج کندن سنگ را بر خود هموار می‌کردند و گورها را این‌چنین می‌ساختند.

شاید برای احترام به مردگان بوده و شاید هم باور مردم محلی درست باشد که «این گورها متعلق به جن‌هاست. آنها مردگان خود را در حصار این سنگ‌ها دفن کرده‌اند، شب که می‌رسد، جن‌ها بر سر گور از دست رفتگان خود حاضر می‌شوند و به مویه و مرثیه‌سرایی مشغول می‌گردند. هر کس که شبانگاه گذرش بر این گورستان بیفتد، مورد نفرین جن‌ها قرار می‌گیرد و با عذابی سخت بعد از چند روز می‌میرد.»

بشر امروزی با وسایل ابتدایی به دشواری توانایی حفر این گورها را بر روی سطح سخت سنگی دارد. شاید به همین دلیل است که مردم محلی حفر این گورها را به نیرویی مافوق بشر نسبت می‌دهند. این گورستان بر تپه‌ای کم‌ارتفاع مشرف بر روستای تیس و در پای کوه پیل‌بند قرار گرفته است. در کنار این گورستان که به قبرستان شماره یک تیس مشهور است، قبرستان امروزی مردم روستا قرار دارد. اما گورهای این گورستان بر سطح خاکی نرم حفر می‌شوند.

مردم روستا اگرچه درگذشتگان خود را در این گورستان به خاک می‌سپارند، اما مراقبند که شب گذرشان به گورستان جن‌ها نیفتد!

ارسالی توسط => سینا